Podsumowanie spotkania nr 4 z serii “Otulona”
Każda z nas doświadczyła kiedyś odrzucenia, pewnego rodzaju utraty normalności. Każda z nas stoi też przed wyborem swojej reakcji na to odrzucenie – zemsty czy czegoś zupełnie innego.
Relacje nie przychodzą w pakiecie z doskonałością, ale w pakiecie z możliwością. Mogą być wspaniałe i jednocześnie bardzo trudne. I trzeba nad nimi pracować.O tym w rozdziałach 7 i 8 książki „Niechciana” pisze Lysa TerKeurst.
Myślę, że wszystkie lubimy stałość. Nie lubimy być zaskakiwane, a już na pewno nie w ten niemiły sposób. Lubimy czuć się akceptowane, zrozumiane, lubiane, zauważane. Jednocześnie jestem przekonana, że każda z nas doświadczyła jakiegoś odrzucenia, różnego kalibru- od małych po wielkie i tragiczne. Niektóre rzeczy są i odbierane. Czasami je odzyskujesz, a innym razem musisz się z nimi na zawsze pożegnać.
Utrata normalności
Odrzucenie sprawia, że wszystkie inne sprawy zaczynają być skomplikowane, bolesne i nieodwracalnie zniszczone.
TO jest przyczyna, dla której ból spowodowany odrzuceniem wciąż do nas powraca.
Gdy ktoś nas odtrąca, tracimy zarówno to, co było, jak i przyszłość, którą sobie wyśniliśmy. Nasza normalność zostaje skradziona.
Nie boli nas jednak wyłącznie to, co straciliśmy. Równie przykra jest świadomość, że ludzie potrafią być bardzo podli, samolubni i okrutni. To są właśnie konsekwencje odrzucenia. Odbiera nam ono poczucie bezpieczeństwa budowane na podstawie wszystkiego, co wydawało się nam piękne i stałe.
Odrzucenie jest bardzo trudne, bo często nie wiemy, co robić, kiedy ktoś go doświadcza.
Porównując ten stan do żałoby – kiedy ktoś umiera, mniej więcej wiemy, jak pomóc osobie która zostaje, jak otoczyć ją opieką, wspominać dobre czasy i pomóc jej przejść przez czas żałoby w lepszą przyszłość.
W odrzuceniu nie ma celebracji przeszłości, jest bolesne jej utracenie. Ale też bolesne utracenie przyszłości, którą sobie wyśniliśmy. Ta druga osoba, która nas odrzuca, nadal żyje, oddycha.
Kiedy ktoś umiera – wiemy, że osoba umierająca nie chciała tego, tak jak i my tego nie chcieliśmy.
W odrzuceniu jedna strona jest najprawdopodobniej zadowolona z tego, co się stało.
Jak się pozbierać i iść dalej?
Często formą reakcji na poczucie odrzucenia jest chęć ZEMSTY.
Mamy jednak wybór, kiedy normalność zostanie nam odebrana. Mamy dwie możliwości.
Lysa obrazuje to wyborem pomiędzy dwoma pudłami – jednym, z którego unosi się potworny zapach zgnilizny (Pudło goryczy i zgorzknienia) i drugim, pełnym białych lilii o anielskim, słodkim zapachu (Pudło łaski).
Jeśli nie zaczniemy współpracować z łaską, przesiąkniemy odorem zgnilizny i dodatkowo będziemy zarażać nią innych.
Świat nie zachęca nas do bycia szlachetniejszymi. Jesteśmy przecież ofiarami zranienia. To nam się należą bukiety z lilii, błagania o wybaczenie i czekoladki.
Jednak szukając własnej satysfakcji, odbieramy możliwość pokazaniu światu naszej miłości do Boga.
Jeśli uda nam się odwrócić od zranienia, zyskamy wolność do tego, by sięgnąć po łaskę. Ponieważ żyjemy w upadłym świecie, nie możemy zlikwidować sytuacji odrzucenia.
Jedyne co możemy zrobić, aby chronić się przed ranami wynikającymi z odrzucenia, to szukać Boga, kochać Go i współpracować z Jego łaską.
Łaskę okazał nam sam Bóg
Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was: Boży to dar; nie z uczynków, aby się kto nie chlubił.
Efezjan 2,8-9.
Zbawienie jest z łaski
Zbawienie jest darem od Boga. Boża łaska jest naszą jedyną nadzieją! Biblia mówi:
Dzięki obfitemu miłosierdziu Twojemu nie wygubiłeś ich i nie opuściłeś, gdyż Ty jesteś Bogiem litościwym i miłosiernym.
Księga Nehemiasza 9,31
Możemy być zbawieni tylko dzięki Bożej łasce. Biblia mówi: W nim mamy odkupienie przez krew jego, odpuszczenie grzechów, według bogactwa łaski Jego, której nam hojnie udzielił w postaci wszelkiej mądrości i roztropności. Efezjan 1,7-8
Bóg jest łaskawy, miłosierny i cierpliwy.
Biblia mówi: Miłosierny i łaskawy jest Pan, Cierpliwy i pełen dobroci. Nie prawuje się ustawicznie, Nie gniewa się na wieki. Nie postępuje z nami według grzechów naszych Ani nie odpłaca nam według win naszych. Lecz jak wysoko jest niebo nad ziemią, Tak wielka jest dobroć jego dla tych, którzy się go boją. Psalm 103,8-11
Lysa pisze również o tym, że relacje nie przychodzą w pakiecię z doskonałością, ale w pakiecie z możliwością. Mogą być wspaniałe, ale jednocześnie bardzo trudne. Niezależnie od tego musimy nad nimi pracować.
Lysa zwraca uwagę, że podczas komunikowania się z innymi, zwłaszcza jeśli jest to trudna rozmowa, musimy sprawić, by poczuli się kochani, akceptowani i uznani. Posiadanie mentalności „Ja również” ma kluczowe znaczenie dla osiągnięcia tego celu.
Nawet jeśli nie zgadzamy się z opinią lub reakcją drugiej osoby, powinniśmy znaleźć sposób na utożsamienie się z ich zranieniem. Wykażemy się wtedy wrażliwością na jej ból i staniemy się posłańcem łaski.
A to wszystko pozwoli zatrzymać błędne koło bólu i odrzucenia w życiu innych i w naszym życiu.